365 dagen

Vandaag precies een jaar geleden zat ik in de mensa van de universiteit gezellig met een vriendin te lunchen. Niets aan de hand, leuke gesprekken, en met carnaval in aantocht leek het een leuke periode te gaan worden. De lunch werd na een tijdje onderbroken door een telefoontje van thuis, mijn opa, de vader van mijn moeder, was niet meer. Na een mooi weekend met mijn oma, was het voor mijn opa op, en op 2 februari 2009 in zijn slaap overleden. 365 dagen later ben ik officieel opa-loos, want gisteren heb ik samen met de familie opa van Viegen moeten begraven.

Dit soort gebeurtenissen zetten je wel aan het denken wanneer je voor een jaar naar het buitenland vertrekt. Afgelopen jaar is nogal een heftig jaar geweest, waarin vele dingen zijn gebeurt die je het liefst zou willen veranderen. Het is nu eenmaal niet zo dat je deze dingen in eigen hand hebt, en je moet je er zelf dan ook gewoon aan overgeven, hoe moeilijk het ook is.

Buiten de nare dingen zijn er dit jaar natuurlijk ook mooie dingen gebeurd en dát zijn de dingen waar ik me op wil richten om van komend jaar een super jaar te maken. Hoe tegenstrijdig het ook klinkt, zijn de weken na de dood van mijn beide opa’s de mooiste twee weken geweest die ik het afgelopen jaar heb mogen meemaken. Als ik dan zie hoe hecht mijn familie aan beide kanten is, en hoe iedereen voor mijn beide oma’s klaar staat, kan ik mijzelf alleen maar gelukkig prijzen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de betrokkenheid van mijn vrienden.

In 365 dagen vinden er natuurlijk ook leuke dingen plaats. Zo heb ik het afgelopen jaar nieuwe mensen leren kennen en andere mensen nog beter leren kennen. Zo heb ik in een jaar veel feesten mogen meemaken, en net zo vaak ’s ochtends hier pijnlijke herinnering aan mogen overhouden. Ook heb ik mezelf kunnen verbazen met prestaties op studiegebied en ik mij met veel plezier bij Nikon als marketing-stagiaire kunnen ontwikkelen. Al met al kan ik terugkijken op een jaar vol met hoogte- en dieptepunten, en voornamelijk op een jaar waarin ik heb geleerd wat belangrijk is in het leven.

Om deze blog toch maar wat luchtiger af te sluiten, zal ik nu wat vertellen over de stand van zaken. Volgende week maandag zal ik om 21.30 in het vliegtuig richting Abu Dhabi stappen, om vervolgens over te stappen op een vliegtuig welke mij naar Sydney zal brengen. Hier aangekomen zal ik nog een ander vliegtuig moeten halen, om op 10 februari om 09.35 aan te komen op het vliegveld in Brisbane. Hier zal ik worden opgewacht door iemand van de universiteit die mij vervolgens naar mijn kamer zal brengen. Dit is ongeveer een uur wachten en het is nog even afwachten waar ik terecht zal komen. Vandaag heb ik namelijk de bevestiging gehad dat ik in ieder geval een tijdelijk accomodatie heb, maar ook heb ik mezelf ingeschreven voor een kamer op de campus. Een dezer dagen zal ik dus uitsluitsel krijgen over of ik een kamer op de campus krijg toegewezen, of dat ik een tijdelijke kamer krijg en ik zelf in Southport op zoek moet naar een kamer.

De komende week wordt het erg druk met afspreken met vrienden, koffers pakken, en uiteindelijk mijn uitzwaaifeestje. Maar nu moet ik volgens mij eerst even mijn kamer op gaan ruimen, want anders laat mijn moeder mij niet eens naar Australië vertrekken ;). Tot de volgende blog!

Groetjes Peter